กระบวนการพัฒนาแบตเตอรี่ลิทธิียมไอออน

แบตเตอรี่ลิทธิียมไอออนถูกเสนอครั้งแรกโดย สแตนลี่ย์ วีตติ้งแฮม (Stanley Whittingham) ซึ่งทํางานที่เอ็กซอน (Exxon) ในช่วงปี 1970 และตอนนี้อยู่ที่มหาวิทยาลัยบิงแฮมตัน (Binghamton University)

ในปี ค.ศ. 1980 จอห์น บี. กูเดนออฟ, โคอิชิ มิซึซิมะ และคนอื่นๆ ค้นพบลิธีียมโคบาลต์โอไซด์ (LiCoO2), วัสดุไฟฟ้าบวกของแบตเตอรี่ลิธีียมไอออน, ณ มหาวิทยาลัยออฟฟอร์ดในสหราชอาณาจักร.

ใน ปี 1991 โซนี่ ได้ พัฒนา แบตเตอรี่ ไล ทิ ย์ ยอน ได้ อย่าง สําเร็จ การ ประยุกต์ใช้ ทํา ให้ น้ําหนัก และ ปริมาณ ของ อุปกรณ์ อิเล็กทรอนิกส์ ที่ พกพา ได้ อย่าง โทรศัพท์ มือ ถือ และ คอมพิวเตอร์ เล็ตบุ๊ค ลดลง มาก,และยืดเวลาการใช้งานได้อย่างมาก เนื่องจากแบตเตอรี่ลิตியம்ไอออนไม่حتويด้วยแคดมิอุมโลหะหนัก เมื่อเทียบกับแบตเตอรี่นิเคิลแคดมิอุมการมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมลดลงมาก.

แบตเตอรี่ไอออนลิตียมที่พูดถึงกันในอุตสาหกรรม 3C เป็นแบตเตอรี่คอบอลท์โอไซด์ลิตียม ในความหมายที่กว้างขวาง แบตเตอรี่ไอออนลิตียมที่สามารถชาร์จได้อิเล็กทรอนิดบวก โดยใช้โคบอลท์แมงกานเซสหรือฟอสเฟตเหล็ก และแบตเตอรี่ไอออนลิเดียมสําหรับขนส่งลิเดียม ประกอบด้วยไฟฟ้าไอออนแบตเตอรี่ไอออนลิเดียมหลักสามารถใช้โลหะลิเดียมหรือวัสดุสับสนลิเดียมเป็นไฟฟ้าลบ.

การพัฒนาของอุตสาหกรรมแบตเตอรี่ลิตியம்ไอออน ได้เน้นอยู่ในอุตสาหกรรม 3C มานานกว่า 20 ปีและมันใช้น้อยกว่าในตลาดเก็บพลังงานและแบตเตอรี่พลังงาน (กระแสไฟฟ้าขนาดใหญ่ทันที) ที่มีเศรษฐกิจตลาดใหญ่กว่า, ซึ่งครอบคลุมรถยนต์ไฟฟ้าบริสุทธิ์ รถยนต์ไฮบริดพลังงานเบนซิน-ไฟฟ้า เครื่องยนต์ UPS ขนาดกลางและขนาดใหญ่ พลังงานแสงอาทิตย์ แบตเตอรี่เก็บพลังงานขนาดใหญ่ เครื่องมือมือไฟฟ้า มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้ารถจักรยานไฟฟ้า, อุปกรณ์อากาศและแบตเตอรี่เครื่องบิน เป็นต้น

หนึ่งในเหตุผลหลักคือวัสดุคาโทดคอลบาลต์ลิเดียมออกไซด์ (LiCoO2,ซึ่งในปัจจุบันเป็นแบตเตอรี่ลิทธิียมไอออนที่ใช้กันทั่วไปที่สุด) ที่ใช้ในแบตเตอรี่ลิทธิียมในอดีต, กระแทก, และอุณหภูมิสูงและอุณหภูมิต่ํา สภาพที่สําคัญยิ่งกว่านั้น, มันได้รับการวิจารณ์สําหรับการล้มเหลวในการตอบสนองความต้องการที่แท้จริงของผู้คนสําหรับความปลอดภัย

ในขณะเดียวกัน แบตเตอรี่ลิทธิียมโคบัลต์โอไซด์ไม่สามารถบรรลุเป้าหมายของการชาร์จเร็วและหลีกเลี่ยงการก่อกวาดระยะหลังได้อย่างสมบูรณ์วงจรป้องกันต้องถูกออกแบบเพื่อป้องกันการชาร์จเกินหรือการปล่อยเกินสถานการณ์ของผู้ประกอบการแบรนด์ NB ทั่วโลกลงทุนเงินจํานวนมากในการฟื้นฟู

นอกจากนี้ ราคาโคบาลต์ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ผู้ผลิตโคบาลต์มากที่สุดในโลก มีสงครามและความวุ่นวายมากมายซึ่งทําให้ราคาโคบาลต์เพิ่มขึ้นเนื่องจากราคาแร่โคบัลต์เพิ่มขึ้น ขนาดผงของแบตเตอรี่ลิเดียมโคบัลต์ออกไซด์ เพิ่มขึ้นจากเดิม 40 ดอลลาร์ต่อกิโลกรัม เป็น 60-80 ดอลลาร์ต่อกิโลกรัมตามคุณภาพของผงฟอสเฟตเหล็กลิเดียมราคาต่อกิโลกรัมคือ 30~80 ดอลลาร์

ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา อุตสาหกรรมและโลกวิชาการในหลายประเทศได้ลงทุนแรงงานและทรัพยากรในการวิจัยและพัฒนาเสมอมองหาวัสดุใหม่ที่สามารถแทนที่หรือแก้ปัญหา LiCoO2, เพราะตามสถิติ, รวมขนาดเศรษฐกิจของตลาดแบตเตอรี่พลังงานและการเก็บพลังงานทั่วโลกสูงถึง 50 พันล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี,มากกว่าความต้องการต่อปีของแบตเตอรี่ลิตিয়ামโคบัลตออกไซด์ของ 5.5 ถึง 6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ตั้งแต่เดือนกรกฎาคมปี 2006 ถึงปัจจุบัน รวมถึง Deeya Energy ที่ลงทุนในอุปกรณ์เก็บพลังงานและคาดหวังดีต่อแบตเตอรี่ลิตยูไอออนรุ่นใหม่รางวัลลิทธิียมฟอสเฟตเหล็ก (LFP, ลิทธิียมฟอสเฟตเหล็ก) A123 Systems ในสหรัฐอเมริกาบริษัทในไต้หวัน เช่น อัลลีส และฟอสเทคลิตียมของแคนาดา ได้รวดเร็วรวดรวมเงินจํานวนมากจากทุนการเสี่ยงทางโลก และแหล่งการเงินอื่น ๆ.